Υδροθεραπεία και παχυσαρκία
Η παχυσαρκία αποτελεί ένα συχνό και καθημερινό φαινόμενο η οποία και απασχολεί όλο και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, καθώς το ποσοστό παχυσαρκίας στον ελληνικό πληθυσμό αυξάνεται, με τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να βρίσκονται στις πρώτες θέσεις ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τους παραπάνω λόγους κρίνεται αναγκαία, παράλληλα με την υγιεινή διατροφή, η άμεση δραστηριοποίησή του.
Η συνήθης πρακτική αντιμετώπισης της παχυσαρκίας συνίσταται σε οδηγίες που παρέχονται σε παχύσαρκα άτομα αναφορικά με τη μείωση του ποσοστού λίπους και του σωματικού βάρους και στη συνέχεια τη συμμετοχή τους σε εξειδικευμένα προγράμματα άθλησης(1), καθώς η άσκηση αποτελεί ένα φυσικό τρόπο πρόληψης και αντιμετώπισης της παχυσαρκίας. Εκτός από τις κλασικές μεθόδους άσκησης, όπως η αερόβια άσκηση και οι δραστηριότητες κλειστών χώρων, εφαρμόζεται και η θεραπευτική άσκηση στο νερό(2). Το υδάτινο περιβάλλον αποτελεί ασφαλές περιβάλλον άσκησης και αντιμετώπισης της παχυσαρκίας, καθώς σε ένα παχύσαρκό άτομο, εκτός από το επιβαρυμένο κυκλοφορικό σύστημα και τις αυξημένες εσωτερικές αντιστάσεις, επιβαρύνεται και το μυοσκελετικό του σύστημα και, κατ’ επέκταση, μειώνονται τα επίπεδα της φυσικής του κατάστασης. Πιο συγκεκριμένα, η χρήση του υδάτινου περιβάλλοντος, με προτεινόμενη θερμοκρασία 30º-35º C, έχει ως κύριο στόχο την αύξηση των βαθμών ελευθερίας κίνησης των αρθρώσεων σε όλα τα επίπεδα και την αναλγησία από χρόνιους πόνους(3).
Στόχοι ενός προγράμματος υδροκινησιοθεραπείας σε παχύσαρκα άτομα αποτελούν η μείωση του πόνου στις καταπονημένες αρθρώσεις, η βελτίωση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων, η αύξηση της μυϊκής δύναμης, η βελτίωση της αντοχής και η αύξηση της διάρκειας εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων μέσω της βελτίωσης της οικονομίας στην κίνηση(4). Για τους παραπάνω λόγους, το πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης στο νερό συνίσταται σε συνδυασμούς βασικών κινητικών προτύπων, λαμβάνοντας υπόψη αρχές της εργονομίας(5), με ιδιαίτερη έμφαση στην ορθοσωμία του ατόμου. Επίσης, για την εκτέλεση των προτύπων συνυπολογίζονται οι ιδιότητες του νερού, όπως η υδροστατική πίεση, η υδροστατική αντίσταση και η άνωση. Το ασκησιολόγιο εφαρμόζεται σε βάθος νερού για να μην καταπονούνται οι αρθρώσεις και να κινητοποιείται όλο το σώμα Οι ασκήσεις εκτελούνται και στις τρεις διαστάσεις του χώρου, καθώς η άνωση προκαλεί απουσία της βαρύτητας. Η φυσική αντίσταση του νερού διευκολύνει τη μυϊκή ενδυνάμωση, ενώ επίσης συμβάλλει και με αποιδηματική δράση(6). Περαιτέρω πλεονεκτήματα της υδροκινησιοθεραπείας στα παχύσαρκα άτομα αποτελούν η βελτίωση του κύκλου αναπνοής η μείωση του αισθήματος του πόνου, η τόνωση της αυτοπεποίθησης, όπως και η υιοθέτηση ενός υγιεινού και ποιοτικότερου τρόπου ζωής.
Βιβλιογραφία
1.Τοκμακίδης Σ.(2003). Άσκηση & Χρόνιες Παθήσεις.
2.Lawrence D.(1998).The complete guide to Exercise in Water
3.Lim JY., et al.(2010) Effectiveness of aquatic exercise for obese patients with knee osteoarthritis: a randomized controlled tria Aug;2(8):723-31; quiz 793.
4.Cuesta-Vargas Al(2012). Deep water running and general practice in primary care for non-specific low back pain versus general practice alone: randomized controlled trial.
Clin Rheumatol. 2012 Jul;31(7):1073-8. Epub 2012 Mar 29
5.Sheldahl LM.( 1986) Special ergometric techniques and weight reduction. Med Sci Sports Exerc. Feb;18(1):25-30.
6. Rica RL; et al.,(2012). Effects of water-based exercise in obese older women: Impact of short-term follow-up study on anthropometric, functional fitness and quality of life parameters.Geriatr Gerontol Int. Jun 14.
Δρ.Κοτζαμανίδου Μαριάννα, PE,PT
Aquatic Physiotherapist
Τμήμα Φυσικοθεραπείας, Σχολή Ανθρωπιστικών και Ιατρικών Σπουδών, AΚΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ Θεσσαλονίκης
